O 16 osobach bezprawnie zatrzymanych raz jeszcze
16 sierpnia 2019 polska policja państwowa zatrzymała bezprawnie w Komendzie Rejonowej Policji I Warszawa Śródmieście na Zakroczymskiej w Warszawie 16 osób. Za odmowę wylegitymowania się. Zatrzymane osoby broniąc swych praw obywatelskich odmówiły bezprawnego żądania podania danych, ponieważ usiłujący prowadzić interwencję policjanci nie byli w stanie podać żadnych zasadnych podstaw formalnych interwencji
Interweniowali, jak twierdzili, ponieważ osoby te trzymały (niejednokrotnie przez krótką chwilę) kijki, na którym zawieszony był baner o treści: “Przestępca na czele polskiej policji”. Treść tego baneru rzekomo mogła potencjalnie w przyszłości “kogoś”/”dowództwo policji”/”kierownictwo MSWiA” itp. obrazić. Pomijając fakt, że w polskim obiegu prawnym nie funkcjonuje określenie “obrazić kogoś”, to taki powód nie może stanowić podstawy do interwencji policji.
Poniżej pozwalam sobie zacytować fragmenty uzasadnienia prawomocnie uniewinniającego mnie wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie w bardzo podobnej sytuacji odmowy wylegitymowania się na skutek niepodania podstawy faktycznej. Proszę zwrócić uwagę, iż Sąd stwierdza, „że zainicjowanie postępowania w sprawie o wykroczenie było próbą instrumentalnego wykorzystania przepisu art. 65 § 2 kw.„
PRZECZYTAJ TAKŻE: Warszawa. 16 osób zatrzymanych za odmowę poddania się bezprawnemu legitymowaniu
Fragment uzasadnienia wyroku z dnia 16 października 2018 roku wydanego przez Sąd Okręgowy w Warszawie X Wydział Karny Odwoławczy pod sygnaturą X Ka 995/18:
“(…) ingerencja w wolności obywatelskie musi być zgodna z prawem. Jak wskazuje się w doktrynie, czynność sprawcza w przypadku wykroczenia z art. 65 § 2 kw polega na nieudzieleniu właściwemu organowi lub instytucji wiadomości lub dokumentów dotyczących okoliczności wymienionych w § 1. Może on więc zostać popełniony wyłącznie przez zaniechanie (por. też M. Kulik, w: M. Mozgawa. Kodeks wykroczeń. 2009. s. 243). Nieudzielenie wiadomości lub dokumentu, o którym mowa w omawianym przepisie, nie realizuje znamion wykroczenia z art. 65 § 2 kw wówczas, gdy danej instytucji nie przysługuje wynikające z przepisów ustawy uprawnienie do legitymowania lub nie istnieje w konkretnych okolicznościach podstawa faktyczna do ich żądania (tak też M. Kulik, w: M. Mozgawa. Kodeks wykroczeń.2009. s. 242 (por. Kodeks wykroczeń Komentarz red. dr hab. Paweł Daniluk, Warszawa 2016 system informacji prawnej Legali (…). Trudno jest stwierdzić, by wobec zachowania m.in. obwinionego doszło do stworzenia stanu zagrożenia dla dobra prawnego chronionego prawem, w sytuacji gdy mamy do czynienia z przebywaniem w miejscu publicznym ogólnodostępnym dla obywateli. W zaistniałej w sprawie sytuacji brak było zatem podstaw do legitymowania przez funkcjonariuszy obwinionego i żądania podania danych osobowych.
Podnieść też należy, że w doktrynie prawa wykroczeń prezentowane są poglądy, że w przypadku, w którym funkcjonariusz organu państwowego lub upoważnionej do legitymowania instytucji żąda podania wskazanych w przepisie danych osobowych w sytuacji, gdy nie ma do tego podstawy prawnej, obywatel może odmówić podania danych osobowych bez konsekwencji prawnych (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 28 października 201 1 roku I I I KK 291/11). Kwestią podlegająca rozważeniu i refleksji jest to. czy interwencja, której „efektem” jest przedmiotowe postępowanie nie stanowiło nadużycia jako przejaw braku rozsądnego i racjonalnego rozwiązania zaistniałej sytuacji. Oceniając bowiem zaistniałą sytuację nie można oprzeć się wrażeniu, że zainicjowanie postępowania w sprawie o wykroczenie było próbą instrumentalnego wykorzystania przepisu art. 65 § 2 kw.”
Oryginalny wpis oraz komentarze można przeczytać tu: https://www.facebook.com/notes/wojciech-kinasiewicz/o-16-osobach-bezprawnie-zatrzymanych-raz-jeszcze/807843236277857/
fot. JohnBob & Sophie Art/facebook
[sc name=”wesprzyj” naglowek=” Nie możesz się zaangażować? Dorzuć swoją cegiełkę do walki o demokrację i państwo prawa!” tresc=” Twoja pomoc pozwoli nam dalej działać! „]
