EDUKACJA NIEPODLEGŁA. Dziesięć przykazań antyfaszystowskich

W październikowych wyborach do parlamentu krajowego (Landtag) w Turyngii największe niemieckie partie (CDU i SPD) zanotowały znaczne spadki poparcia w stosunku do poprzednich wyborów.  Najwięcej wyborców zagłosowało na Die Linke (Lewicę), ale spektakularny wręcz sukces odniosła  AfD (Alternatywa dla Niemiec), podwajając swój stan posiadania i z wynikiem 23,5% stając się drugą siłą polityczną w tym Landzie

Wpływowa niemiecka fundacja obywatelska Amedeu Antonio Stiftung  (tutaj jeden z jej ciekawych raportów: O kulturze demokracji) po wyborach w Turyngii zwraca uwagę, żeby walcząc z prawicowymi ekstremistami na ulicach, nie tracić z oczu ich parlamentarnych przedstawicieli i sformułowała dziesięć punktów, dziesięć zaleceń przeciwdziałania o umacnianiu się prawicowego ekstremizmu w polityce i społeczeństwie.

1. Nie bagatelizować AfD

Czasy, kiedy AfD  była „tylko” prawicowo-populistyczną partię już nie istnieją. Jej historia to historia politycznej radykalizacji. Dzisiaj ta partia odrzuca liberalną demokrację, a wielu jej członków opowiada się za przemocą jako dopuszczalną metodą walki politycznej. Wielu członków AfD jest aktywistami ruchu identytarystów (patrz tekst: Nowa prawica i identytaryzm) albo byli członkami zdelegalizowanej neonazistowskiej NPD. Jeden z posłów AfD należy do prawicowo-ekstremistycznego „Bractwa”. Na szczeblu federalnym AfD jest bez wątpienia partią prawicowo-radykalną i parlamentarnym ramieniem radykalnej prawicy, a jej lokalna struktura w Turyngii uchodzi za prawicowo-ekstremistyczne skrzydło w całej AfD. To znaczy, że prawie jedna czwarta wyborców w Turyngii zagłosowała na otwarcie ekstremistyczną, żeby nie powiedzieć faszystowską partię.

2. Żadnej współpracy z AfD

AfD atakuje gwarantowane w Konstytucji podstawowe prawa człowieka, jak wolność prasy i religii, ochrona mniejszości, a tym samym kwestionuje fundamenty naszej wspólnoty. Demokratyczne partie nie mają innej drogi, niż jednoznaczne odcięcie się od AfD. Jakakolwiek z nią współpraca musi być jednoznacznie odrzucona – na forum lokalnego parlamentu, w organizacjach społecznych we wspólnotach religijnych. Taki musi być konsensus wszystkich demokratów.  

3. Chronić społeczeństwo obywatelskie

Przyrost głosujących na AfD stawia społeczeństwo obywatelskie w trudnej sytuacji. Już teraz ta prawicowo-radykalna partia używa wszystkich dostępnych sposobów, żeby dyskredytować organizacje obywatelskie i ograniczać ich finansowanie. Umacniając się w Landtagu partia zyskała na personelu, finansach i przywilejach poselskich. Żeby nie dopuścić do zniechęcenia  obywateli do działania, do obywatelskiego zaangażowania trzeba zabezpieczyć finansowo pozarządowe organizacje obywatelskie i udzielać im politycznego wsparcia – szczególnie teraz!

4. Konsekwentnie bronić państwa prawa i osoby dotknięte prawicową przemocą

Zaledwie ułamek przypadków prawicowej przemocy, zgłaszanych przez poszkodowanych, jest przez organy ścigania kwalifikowany jako motywowane politycznie. Zaniechanie ścigania sprawców prawicowej przemocy jest dla nich zachętą i przyzwoleniem do takiego działania. Poszkodowani tracą zaufanie do państwa i organów ścigania. Powody takiego zaniechania wynikają zarówno z braku stosownego know-how, ale też z przenikania prawicowych  radykalistów do struktur organów ścigania; takie przypadki muszą być ujawniane i ścigane. Tylko w ten sposób można bronić pastwa prawa.  

5. Wyjść poza własne bańki

Szczególnie na terenach wiejskich jest stanowczo za mało miejsc, w których ludzie w różnym wieku, o różnych statusie społecznym i ekonomicznym, z różnych środowisk mogą się spotykać. Także w Internecie algorytmy sprawiają, że poruszamy się głównie we własnych bańkach. To jest także przyczyną, że różne zamknięte grupy radykalizują się. Ludzie muszą mieć możliwość rozmowy, wymiany i ścierania się poglądów, zajmowania stanowiska w ważnych dla nich sprawach.

6. Zwalczać postawy antyfemistyczne

Dwie trzecie członków AfD to mężczyźni. AfD reprezentuje autorytarny, hierarchiczny, tradycjonalistyczny porządek społeczny. Przyciąga on szczególnie mężczyzn, chcących podbudować  poczucie swojej ważności, zagrożonej przez zdobycze ruchów feministycznych, równość płci i konkurencję ze strony kobiet na rynku pracy. Nie można dopuścić do cofnięcia tych zdobyczy. Wręcz przeciwnie, należy je jeszcze mocniej wspierać, odrzucając postawy antyfeministyczne.

7. Wspierać młodzież

Afd chce drastycznie ograniczyć otwartą pracę z młodzieżą. Atakuje wszystkich, którzy angażują młodzież w działania przeciw rasizmowi, antysemityzmowi, mowie nienawiści. Choć AfD to partia wroga młodzieży, to w Turyngii najwięcej wyborców ma w grupie wiekowej poniżej 25 lat.  Nie możemy stracić młodzieży na rzecz prawicowych ekstremistów. Należy poważnie przeanalizować wyniki wyborów i podjąć edukację obywatelską/polityczną adresowaną do młodzieży.  

8. Bronić demokracji

W ostatnich latach jesteśmy świadkami bezprzykładnej erozji ze strony AfD pojęcia demokracji. Ta skrajnie prawicowa partia mówi o demokracji, ale rozumie przez nią tylko rządy większości bez poszanowania i ochrony mniejszości. Jest za wolnością słowa, ale rozumie przez to prawo do mowy nienawiści. Kwestionuje art.1 Konstytucji o poszanowaniu godności każdego człowieka. Prawa człowieka są fundamentem naszej demokracji. Definiowanie pojęcia i praktykowanie demokracji nie możemy pozostawić AfD. Demokracja to także współdecydowanie o kształcie naszego obywatelskiego współistnienia. To także podejmowanie decyzji na przykład o nowym publicznym basenie w mieście, czy o założeniu sygnalizacji świetlnej na przejściu dla pieszych obok miejscowej szkoły. Szczególnie na poziomie lokalnym potrzebujemy więcej form/możliwości włączania ludzi w demokratyczne procesy decyzyjne, a tym samym wzmocnienie w nich poczucia realnego wpływu na życie społeczne.   

9. Dostrzegać problemy

Po zjednoczeniu wiele ludzi z wschodnich Landów doświadczyło poczucia niższości, utraciło poczucie bezpieczeństwa socjalnego, finansowego i  pespektyw na przyszłość. Rozmiar i skutki powstałych podziałów nie są dostatecznie wyartykułowane. Rzetelna publiczna debata na temat skutków zjednoczenia we wschodnich Landach już dawno powinna się była odbyć. Należy pilnie wesprzeć przede wszystkim rejony wiejskie, bo to tam prawicowi ekstremiści mają najwięcej zwolenników.

10. Długoterminowe strategie

Wszystkie te procesy potrzebują czasu. Potrzebujemy długoterminowych strategii i pozytywnego modelu społeczeństwa, w którym chcemy żyć. Demokratyczne społeczeństwo obywatelskie musi być konsekwentnie i nieustannie wzmacniane i wspierane.      

Równie spektakularnym sukcesem, jak AfD w Turyngii,  jest wejście Konfederacji do polskiego Sejmu.  Czy te dziesięć „przykazań” Amedeu Antonio Stiftung można także odnieść do Konfederacji? A może także, może przede wszystkim, do PiS? Jak na razie wszyscy nowi demokratyczni Senatorowie stosują się do drugiego „przykazania”. Ale Sejm i Senat to nie cała Polska, a sądząc po poprzedniej kadencji, polski parlament niewiele się tą Polską i Polakami przejmuje. Czy rozpoczynająca się kadencja będzie lepsza? Zobaczymy. Jedno jest pewne: demokratyczne społeczeństwo obywatelskie musimy sobie zbudować sami, my obywatele. W tekstach z cyklu Edukacja Niepodległa opowiadamy jak to robić.

Andrzej Wendrychowicz

fot. Katarzyna Pierzchała

[sc name=”wesprzyj” naglowek=”Walczymy z mową nienawiści” tresc=” Twoja pomoc pozwoli nam dalej działać! „]